چگونه کودکی مستقل تربیت کنیم؟
ایجاد استقلال در کودکان توسط والدین و یا مراقبین کودک از همان روزهای بدو تولد ایجاد می‌شود. ایجاد استقلال در کودکان دارای فرآیند پیچیده‌ای است که در این مقاله به آن پرداخته شده است.
والد بودن احساس خوبی دارد، حتی وقتی فرزندان ما به ما احتیاج دارند. حتی وقتی به ما برای راهنمایی، محبت، حتی کره بادام‌زمینی و ژله رجوع می‌کنند. این‌ها همه‌چیزهای خوبی است. بااین‌حال، ما باید به خودمان یادآوری کنیم که هدف بلندمدت فرزند پروری ما این است که فرزندانمان را از این که کاملاً به ما وابسته باشند به سمت اینکه متفکران و مجریان مستقل باشند، هدایت کنیم. ایجاد استقلال در کودکان، کار یک شبه نیست. این اتفاق در تمام لحظه‌ها و درس‌هایی رخ می‌دهد که در طول روز اتفاق می‌افتد. از قدم‌های کوچک مانند اجازه دادن به آنها برای بستن کفش‌هایشان تا کمک به آنها برای انتخاب دانشگاه مناسب است.
هر تصمیم کوچکی که آنها می‌گیرند، درست یا غلط، یک تجربه یادگیری است که به آنها کمک می‌کند تا افراد مستقلی باشند که بتوانیم به آنها افتخار کنیم.
روش‌های ایجاد استقلال در کودکان
تلاش‌هایش را تشویق کنید
کمال‌گرایی باعث ایجاد اضطراب در کودکان می‌شود. در واقع برخی از کودکان گرفتار ترس از شکست شده‌اند به همین دلیل حتی تلاش هم نمی‌کنند. به جای موفقیت روی تلاش و کوشش آنها تمرکز کنید.
فرزندان خود را تشویق کنید که چیزهای جدید را امتحان کنند، از منطقه راحتی خود خارج شوند و بدون فشار برای موفقیت یا برنده شدن یا کامل بودن، خلاق باشند. زمانی که این کار را انجام دهید، آنها تمایل بیشتری به انجام وظایف جدید در آینده خواهند داشت.
مشارکت‌های خانوادگی
هر یک از اعضای خانواده در اداره موفق خانه نقش مهمی ایفا می‌کنند. از چیدن دستمال گرفته تا جمع کردن اسباب‌بازی‌ها، تشویق بچه‌ها به همکاری براساس سنشان، به آنها یاد می‌دهد که آنها بخش ضروری از تیم هستند که به آنها نیاز دارید. این باعث ایجاد اعتماد به نفس و ایجاد استقلال در کودکان می‌شود و آنها را تشویق می‌کند که این کار را بیشتر انجام دهند.
ترویج حل مسئله
تمایل خود را برای رفتن و رفع کردن مشکل کنترل کنید. زمانی که یک مشکل پیش می‌آید، صبر کنید. به فرزندتان فرصت بدهید تا راه حلی برای این کار پیدا کند. از آنها سؤال کنید “چطور؟” “چطور می‌توانی کاری کنی تا خواهرت بعد از کاری که کردی احساس بهتری داشته باشد؟” “چطور می‌خواهی مطمئن شوی که صبح به موقع از خواب بیدار شوی که از اتوبوس جا نمانی؟” اگر می‌خواهید که آنها خودشان فکر کنند، تمام پاسخ‌های خود را ارائه نکنید.
برای آموزش وقت بگذارید
هر هفته، روی یادگیری چیزهای جدید به روشی سرگرم کننده و جذاب کار کنید. زمانی که کودکان مهارت‌ها و وظایف جدید را می‌آموزند، نسبت به یادگیری بعدی احساس اطمینان بیشتری می‌کنند. چه کسی می‌داند، آنها حتی ممکن است به شما کمک کنند چیز جدیدی یاد بگیرید!
اجازه انتخاب
هر روز پر از صدها انتخاب است. سیب یا موز؟ کره بادام‌زمینی یا گوشت و پنیر؟ کفش قرمز یا آبی؟ اینکه به فرزندانتان اجازه دهید تا این انتخاب‌های کوچک را انجام دهند، به آنها احساس کنترل و تسلط بر زندگی‌شان را می‌دهد که منجر به تفکر مستقل می‌شود. همین انتخاب‌ها توسط آنها باعث ایجاد استقلال در کودکان می‌شود.
ساختار به عنوان یک شبکه ایمن
تهیه کارهای روتین ساختاریافته برای صبح‌ها، بعدازظهرها و عصرها به فرزندان شما شبکه ایمنی را می‌دهد که برای امتحان کردن چیزهای جدید در یک محیط کنترل‌شده نیاز دارند. این کار به دور نگه‌داشتن آنها از احساس شکست کمک می‌کند و به شما کمک می‌کند آرامش را حفظ کنید.
علاوه بر مطالب گفته شده ویدئوی زیر به شما در ایجاد استقلال در کودکان کمک شایانی می‌کند.
حضور کودکتان را نادیده نگیرید
وقتی کودکتان حضور دارد، درباره او با دیگران صحبت نکنید؛ “دختر من کمی خجالتیه”، “ترجیح می‌ده کنار بزرگ‌ترها باشه تا توی جمع بچه‌ها” و… . وقتی فرزندتان درباره خودش چنین جمله‌هایی میشنود، خود را مانند شیئی متعلق به والدینش احساس می‌کند.
همچنین وقتی سؤالی از فرزندتان پرسیده می‌شود، اجازه بدهید خودش پاسخ بدهد. حتی وقتی سؤالی درباره اوست ولی نه مشخصاً خطاب به او. برای مثال وقتی دوستی از شما میپرسد: «علی مدرسه رو دوست داره؟»، به فرزندتان بگویید: “نظرت رو درباره مدرسه به ایشون بگو”.
با او همدلی کنید
کودک شما به تازگی شروع به یادگیری مستقل شدن کرده است و این موضوع برای او آسان نیست. از سرزنش یا تحقیر او جدا خودداری کنید حتی در مواردی که از پس انجام کار کاملاً ساده‌ای برنیامده باشد. هوای او را داشته باشید و در صورتی که کمک خواست بدون قضاوت در مورد توانایی‌هایش به او کمک کنید.
مذاکره کردن را به کودک بیاموزید
بسیاری از کودکان تمایل دارند دنیا را به عنوان یک جریان برد و باخت ببینند پس بهتر است دید کودکتان را به روی دنیای توافق و مذاکره بگشایید و در این حالت او به لزوم استفاده بهتر از شرایطی که پیش رویش گذاشته شده است پی خواهد برد. او می‌تواند یا محل گردش را انتخاب کند یا ناهار گردش ولی هردو را باهم نمی‌تواند انتخاب کند. این موضوع به او برای الویت بندی ترجیحات خود نیز کمک خواهد کرد.
از او کمک بخواهید.
برای بچه‌های 2 تا 4 ساله هیچ چیز مانند کمک خواستن از آنها، حس خوبی به آنها نمی‌دهد. به او بگویید: “میای به مامان کمک کنی؟ من نمی‌تونم این کارو انجام بدم.” به او کاری را بسپارید که واقعاً بتواند انجام دهد. کمک کردن آنها باعث ایجاد استقلال در کودکان می‌شود.
این مطلب در تاریخ پنجشنبه ۱ آذر ۱۴۰۳ ارسال شده است .